.png)
Eerbied voor mensenrechten en rechtsstatelijkheid zijn fundamenteel in het beleid van de Europese Unie. Dat geldt voor onszelf binnen de Unie, maarook in onze relaties met andere landen. En terecht! We hebben bovendien grote ambities op dat vlak. Dat mag blijken uit het lanceren van een effectief systeem van sancties bij ernstige schendingen van mensenrechten wereldwijd. Onze resolutie in verband met de uiterst precaire situatie van Dr. Djalali, getuigt van de ernst waarmee we dat doen. De gemotiveerde wijze waarop we zijn onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating eisen en de dreiging van sancties die we uitspreken in niet mis te verstane woorden, zijn voor mij een duidelijke illustratie van hoe het Europees Parlement de vermelde ambities van de EU geloofwaardigheid wil geven.
Dr. Djalali was als gewaardeerd academicus werkzaam aan de Vrije Universiteit Brussel. Daarom wordt zijn dossier in mijn land - net zoals in Zweden en andere lidstaten - met bijzondere belangstelling, met vrees maar ook met hoop gevolgd. Sinds jaren hebben de Vlaamse universiteiten hun samenwerking met academische instellingen in Iran stopgezet, en de hervatting van deze samenwerking wordt afhankelijk gemaakt van minstens een menswaardige behandeling met medische zorgen en rechtsbijstand, en van een eerlijk proces en niet-toepassing van de doodstraf. Met aandrang en overtuiging onderschrijf ik de oproep van onze universiteiten en vanzelfsprekend ook van de familie en vele anderen om op alle beleidsniveaus maximaal druk te genereren voor de vrijlating van Dr. Djalali. Wij als Europese Unie beschikken als geen ander over de middelen om hier het verschil te maken.
.png)