.png)
Nadat eerder al de Commissies Landbouw en Visserij tegen de natuurherstelwet stemden, verwierp ook de Commissie Milieubeheer gisteren als derde en in dit geval belangrijkste Commissie dit voorstel. Voor mij is dit dan ook de herbevestiging dat de eerdere bezorgdheden van de EVP-fractie terecht zijn en dat de tekst grondig moet worden herbekeken.
Alleen al voor Vlaanderen blijft het parlementsvoorstel hoe dan ook problematisch, niet in het minst op drie kernpunten. Zo is er eerst en vooral het verslechteringsverbod, dat in de tekst blijft staan, terwijl dit voor grote vergunningsproblemen kan zorgen. Verder is het ook onverklaarbaar dat we landbouwers niet zouden compenseren voor het feit dat ze 10% van hun grond uit productie moeten halen. Een hectare grond kost een boer rond de €100.000, het verlies is dus snel uitgerekend. Ten slotte hekel ik het gebrek aan flexibiliteit, dat nochtans nodig is voor sterk verstedelijkte gebieden zoals Vlaanderen.
Laat wel duidelijk zijn dat mijn partij het eigenlijke doel van de tekst steunt, namelijk de natuur herstellen en de biodiversiteit bevorderen. Dat is ook logisch, want ik ben en blijf overtuigd van de noodzaak om deze doelstelling te verwezenlijken. Alleen de manier waarop blijft tegen de borst stuiten.
Dezelfde gedachte werd ook gevolgd bij de stemming van de 27 ministers van de lidstaten in de Raad: daar werd enkel een nipte meerderheid gevonden omdat in het Raadsvoorstel de kerngedachte van natuurherstel wel behouden bleef, maar de weg daarnaartoe veel flexibeler werd geformuleerd.
In die zin is het jammer dat de Europese Commissie en zowel de linkse als groene fracties in het Europees Parlement doen uitschijnen alsof de EVP tegen natuurherstel is. Dit gaat voorbij aan de realiteit. De nodige nuances heb ik al meerdere malen aangekaart, maar die lijken in dovemansoren te vallen. Hetzelfde geldt voor de honderden amendementen die de EVP al van meet af aan heeft ingediend. De plenaire zitting van juli zal allicht veel vuurwerk leveren.
.png)