.png)
In het Europees Parlement werd vandaag hevig gedebatteerd over de EU-Tunesië migratiedeal die Europa in juli sloot met de Tunesische president Kais Saied. Tunesië is een belangrijke en strategische partner van de EU. Wegkijken helpt niet. Er moeten immers duurzame partnerschappen afgesloten worden om de grondoorzaken van migratie aan te pakken. De deal gaat dan ook grotendeels over het opkrikken van de Tunesische economie, het creëren van stabiliteit en toekomstperspectieven te ondersteunen voor mensen daar. De belangrijkste prioriteit binnen het migratiedeel blijft om doden op zee te vermijden en te voorkomen dat er doden in de woestijn vallen. Dit kan niet zonder samen te werken met landen waar migranten aan boord gaan.
Het Europese migratiepact heeft terecht de ambitie om de instroom van migranten terug beheersbaar te maken in de EU. De versterking van de buitengrenzen speelt daarin een cruciale rol, net als een effectief terugkeerbeleid, maar ook samenwerking met derde landen is essentieel in ons migratiebeleid, uiteraard steeds met respect voor de rechten van degenen die aanspraak maken op onze bescherming.
Het akkoord tussen de EU en Tunesië is ten gronde een goed akkoord maar moet nu vooral volledig en correct uitgevoerd worden. We hebben meer dergelijke akkoorden nodig om ervoor te zorgen dat mensen een toekomst zien in eigen land of regio. Door gerichter te investeren in onderwijs en werkgelegenheid onder meer, en door criminele smokkelnetwerken efficiënter aan te pakken. Alleen door actieve en volgehouden samenwerking met die landen - in alle relevante beleidsdomeinen - kunnen we de instroom van migranten beheersbaar en ons migratiebeleid werkbaar maken. Daarom steun ik dit akkoord.
.png)