.png)
Door sommige artikelen van het EU-Verdrag onverenigbaar te verklaren met de Poolse grondwet, heeft het onwettige Constitutionele Tribunaal in Polen het land op het pad gezet naar Polexit. Dit is niet alleen een aanval op de Polen. Het is een bedreiging voor Europa in zijn geheel. Europees geld mag niet gebruikt worden om regeringen - die gezamenlijk overeengekomen regels bespotten en ontkennen - te financieren.
De discussies over het naleven van de principes van de rechtsstaat in Europa zitten echter muurvast. De vraag is hoe het nu verder moet. Ik blijf overtuigd dat wij de Europese Commissie moeten blijven oproepen om alle juridische instrumenten ter beschikking te gebruiken. De inbreukprocedures; artikel 7; én het conditionaliteitsmechanisme om Europese fondsen toe te kennen. En wel onmiddellijk om autocraten in Warschau niet verder te sponsoren. Maar politieke meningsverschillen kan men niet enkel via rechtszaken oplossen. Daarom ben ik er ook tegen gekant dat het Europees Parlement de Europese Commissie voor het Hof van Justitie zou dagen. Een geschil tussen instellingen zou de politieke druk die we nu gezamenlijk kunnen uitoefenen, verzwakken.
En dat is net wat we moeten vermijden. Het is onze plicht om een duidelijk signaal te geven aan de Poolse bevolking dat Europa zich achter hen schaart. Want 88% van alle Polen wil in de EU blijven. Meer dan 100.000 mensen kwamen in Warschau op straat om hun steun voor een Europees Polen te tonen. We moeten juridisch de primauteit van het Europees recht blijven verdedigen om te vermijden dat de rechtsstaat in Polen verder ontmanteld wordt. Maar het is ook nu aan onze Europese leiders om deze moeilijke politieke knoop door te hakken. Want één zaak is zo klaar als pompwater: onze Poolse medeburgers willen in Europa blijven. Laten we hen dan ook niet in de steek laten.
.png)